Zwichnięciu towarzyszy uszkodzenie więzadeł, chrząstki i łąkotek oraz naciągnięcie lub rozerwanie torebki stawowej. Do zwichnięć najczęściej dochodzi w stawie ramiennym, biodrowym i skokowym.
Objawami zwichnięcia stawu są:
- nagły, bardzo silny ból w okolicy stawu,
- uczucie przeskoczenia,
- duży obrzęk lub krwiak,
- ograniczenie ruchomości w stawie,
- zniekształcenie obrysu stawu,
- ból wzmaga się przy próbie ruchu.
Dzięki odpowiednio dobranej rehabilitacji można osiągnąć bardzo dobre efekty:
- wyleczyć uraz i odzyskać sprawność sprzed urazu,
- ograniczyć zaburzenia w obszarze narządu ruchu,
- przeciwdziałać powikłaniom,
- przeciwdziałać skutkom ubocznym leczenia urazu,
- zmniejszyć ryzyko powstania kolejnych kontuzji.
Rehabilitacja po zwichnięciu stawu obejmuje:
- unieruchomienie dobrane do rodzaju stawu,
- stosowanie zimnych okładów,
- stosowanie zabiegów fizykoterapeutycznych o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym (krioterapia), regenerującym uszkodzone tkanki miękkie (ultradźwięki, laser), zwiększających masę i siłę mięśniową (elektroterapia),
- masaż tkanek głębokich zmniejszający napięcie tkanek w okolicy stawu oraz poprawiający ukrwienie i odżywienie tkanek,
- ćwiczenia lecznicze,
- terapię manualną,
- kinsiotaping, czyli plastrowanie elastycznymi taśmami o działaniu sensorycznym, poprawiającym funkcjonowanie stawu oraz zapewniającym lepszą stabilizację. Kinesiotaping usprawnia procesy gojenia, a także zmniejsza ryzyko kontuzji podczas podejmowanej aktywności po urazie.